برای انجام برنامه نویسی باید ابتدا با نحوه برنامه نویسی و محیط انجام آن آشنا شد. در این مطلب به بررسی بلاک های مورد استفاده در نرم افزار Step7 می پردازیم.
انواع بلاک ها:
بلاک ها فضایی هستند که می توان در آن برنامه نویسی نموده و یا اطلاعات را ذخیره سازی کرد. برخی از بلاک ها قبلا ذخیره سازی شده و در سیستم عامل CPU قرار دارند و برخی دیگر را باید کاربر ایجاد نماید. به طور کلی انواع بلاک های موجود در S7 عبارتند از:
بلاک های برنامه نویسی (OB, FC, FB)
بلاک های سیستمی (SFC, SFB, SDB)
بلاک های ذخیره اطلاعات (DB, UDT)
بلاک های برنامه نویسی :
این بلاک ها که به Code Block معروف هستند به منظور برنامه نویسی استفاده می شوند. انواع این بلاک ها عبارتند از:
OB (Organization Block) بلاک سازمانی بوده و مدیریت آن توسط CPU انجام می پذیرد. OB ها خود دارای انواع مختلفی می باشند که هر یک از آنها وظیفه خاصی برعهده دارد. در این بین OB1 به عنوان بلاک اصلی CPU شناخته می شود و برنامه اصلی کاربر در آن نوشته می شود.
FC (Function) به معنی فانکشن بوده و می توان بخش های مختلف برنامه را در آن نوشت. استفاده از FC باعث ایجاد نظم در برنامه نویسی می شود. همچنین در صورت وجود بخش های تکراری در برنامه، می توان بخش های تکراری را یک بار در FC برنامه نویسی نمود و به دفعات دلخواه از آن استفاده نمود. در صورت استفاده از FC باید آن را در OB1 یا در بلاک دیگری که در OB1 فراخوانی شده است، فراخوانی نمود.
FB (Function Block) به معنی فانکشن بلاک بوده و کاربرد آن مشابه FC است. البته باید توجه نمود که FB برخلاف FC دارای حافظه می باشد.
بلاک های سیستمی :
بلاک های سیستمی خود به سه گروه تقسیم بندی می شوند:
SFC (System Function) این نوع بلاک از جمله بلاک های سیستمی CPU محسوب می شود که از قبل برنامه نویسی شده و از محیط کتابخانه نرم افزار Step7 قابل دسترسی می باشد. SFC ها برای انجام وظایف خاص طراحی شده و دارای انواع و اقسام مختلف می باشند و از آنها می توان در برنامه نویسی استفاده نمود. لازم به ذکر است که SFC مانند FC فاقد حافظه می باشد.
SFB (System Function Block) این بلاک ها نیز مشابه SFC ها از جمله بلاک های سیستمی CPU محسوب شده و دارای انواع مختلفی برای کاربردهای مختلف می باشند. SFB ها مانند FB دارای حافظه می باشند.
SDB (System Data Block) این بلاک ها به منظور ذخیره سازی تنظیمات سیستم و اطلاعات ماژول ها، مثل اطلاعات مربوط به پیکربندی سخت افزار، شبکه و … می باشند. در هنگام Compile تنظیمات پیکربندی، این بلاک ها به طور اتوماتیک توسط سیستم تولید شده و امکان ویرایش آنها، توسط کاربر وجود ندارد.
بلاک های ذخیره سازی اطلاعات
این بلاک ها صرفا به منظور ذخیره سازی اطلاعات استفاده شده و در آنها امکان برنامه نویسی وجود ندارد. انواع این بلاک ها عبارتند از:
DB: به معنی دیتا بلاک بوده و برای ذخیره سازی نتایج پایانی برنامه ها و اطلاعات مورد نظر استفاده می شود.
UDT: این بلاک همراه با DB به کار می رود و در آن می توان الگوی مورد نظر برای ایجاد متغیرها را تعریف نمود و در چند DB مخالف از آن استفاده نمود.
این آموزش بیش از ۳ سال قبل ارسال شده و اکنون در لیست به‌روزرسانی‌های سایت قرار دارد. اگر پیشنهاد یا انتقادی برای بهبود آموزش دارید، خوشحال می‌شیم به ما اطلاع بدهید.